ถ้าวัยรุ่นในเมืองยุคหนึ่งเคยนิยมดิสโก้ ขณะนี้วัยรุ่นลาหู่ที่บ้านผักกองปิ้งกำลังเรียนรู้และฝึกฝน       การเต้น “แจ่โก่”

ที่บอกเล่าให้เราเห็นถึงตัวตน และวิถีชีวิตของพวกเขา ท่าเต้นแจ่โก่หมายถึงวิถีชีวิต การทำไร่ ทำนา การทักทายและอวยพร ชาวลาหู่จะเต้นแจ่โก่ เพื่อคลายเหนื่อยล้าจากการทำไร่นา ซึ่งการฟื้นฟูการเต้นแจ่โก่ ถือได้ว่าเป็นการเรียกคืนพื้นที่และตัวตนของชาวลาหู่  ที่สนุกไม่แพ้ท่าเต้นฮิตๆ ของวัยรุ่นเมือง โดยมีผู้ใหญ่ใจดี ไมตรี  จำเริญสุขสกุล ผู้ที่เปิดบ้านตัวเองให้เด็กๆ ได้มาเรียนรู้วัฒนธรรมลาหู่   ที่กำลังจางหาย บ้านหลังนี้เป็นทั้งบ้านศูนย์กลางที่เด็กๆ มานั่งกินข้าว ทำขนมอ่อฟุ (ข้าวนึ่งตำ แล้วนำมาทอดกินกับน้ำตาล) เล่นลูกข่าง กระโดดโลดเต้นเล่นน้ำฝนกันสนุกสนานบนลานดินสีแดงกลางบ้านด้วยรอยยิ้มและเสียงหัวเราอย่างมีความสุข