ในหมู่บ้านคลิตี้ล่างได้เกิดการรวมตัวของเยาวชนสร้างสรรค์กิจกรรมที่เป็นมากกว่าสร้าง             ความสัมพันธ์แต่ยังฟื้นฟูวิถีชีวิตชุมชนผ่าน 8 กิจกรรม คือ

1.การอนุรักษ์ภาษาเขียน  ภาษากระเหรี่ยงมีภาษาเขียนด้วย แต่คนไม่ใช้กัน ทำให้คนที่รู้ภาษาเขียนเหลือเพียงไม่กี่คนเท่านั้น จึงสืบสานไม่ให้สูญหาย

2.การอนุรักษ์กีฬาพื้นบ้านและกีฬาสากล เป็นการสืบสานกีฬาพื้นบ้าน และผสมผสานความเป็นสากลเพื่อให้เกิดความร่วมสมัย

3.รำตง  เป็นกิจกรรมที่เกือบสูญหายแล้ว เพราะเด็กมาเรียนในเมือง ผู้ใหญ่ต้องทำงานในไร่          จึงไม่ค่อยมีใครได้ฝึกรำ 

4.อาหารพื้นบ้าน  กิจกรรมบอกกล่าว เล่าขานวัฒนธรรมการกินผ่านรสชาติอาหารพื้นบ้านจากผู้ใหญ่สู่เด็กๆ ในหมู่บ้าน

5.สมุนไพร  ในชุมชนมีสมุนไพรหลากหลาย สืบสานภูมิปัญญาก่อนสูญหายด้วยหมอยาในหมู่บ้านเหลือเพียง 2 คน

6.นิทานพื้นบ้าน  เด็กๆ ชอบฟัง แต่ไม่มีใครเล่าให้ฟัง เพราะต้องเล่าตอนกลางคืน ถ้าเล่าตอนกลางวันเชื่อกันว่าเสือจะกัด

7.การจักสาน  ด้วยความที่กลุ่มเป็นกลุ่มที่พึงพิงธรรมชาติ วัสดุที่ใช้ในครัวเรือนจึงมีส่วนหนึ่งมาจากการนำวัสดุจากธรรมชาติมาเป็นจักสานเป็นอุปกรณ์ต่างๆ

8.ผ้าทอ ในกลุ่มจะมีการถักทอลวดลายเฉพาะของกลุ่ม ซึ่งผ้าทอนี้จะบอกเล่าเรื่องราววิถีชีวิตของชาวกะเหรี่ยงผ่านลวดลายการปักได้

ในการจัดกิจกรรมที่ทั้งเยาวชนและผู้ใหญ่มาร่วมกิจกรรม ผลที่ได้คือ การสร้างความภูมิใจและ       เห็นคุณค่าของตนเองในฐานะคนกระเหรี่ยงมากขึ้น จากเดิมที่อาย ไม่ภูมิใจในการบอกใครว่า         เป็นคนกระเหรี่ยง